প্ৰেম

আকৌ তুমি আহিছা ৷

কি নিবলৈ….

বিষাদৰ হাঁহিবোৰ,

সুখৰ যন্ত্ৰণাবোৰ…

নে তোমাৰ হিংসা হৈছে… ?

মোৰ অস্তিত্বকলৈ ..

তোমাৰ অৰ্থ আজি বিকৃত ৷

মই ভালপাওঁ সত্য…

আজি তুমি ঘৃণিত,

ভাবী প্ৰাৰ্থীৰ হাতত ৷

জীৱনৰ প্ৰয়োজনীয়তা তুমি

এই ৰূপ অবাঞ্চনীয় ৷

তোমাতেই সংসাৰ ন্যস্ত

তুমিবিনে কুৰূপ এই ধৰা ৷

বাৰে বাৰে ধৰ্ষিত,

নিজে নিজৰ হাতত ৷

আঁচলৰ ধন তুমি,

তোমাৰ সংজ্ঞা সুখ ৷

জীৱনৰ সুৰ তুমি,

তোমাৰেই নাম প্ৰেম ৷

– ৰূপকুমাৰ ডেকা,

তেজপুৰ বিশ্ববিদ্যালয়