ক্ৰমবিকাশ

কবিতাৰ পংক্তি দৰেই উদয়ণ

নৱৰঙেৰে ৰঙীল

নৱ নৱ হেপাহঁৰ ঘৰ;

প্ৰয়াস এটি ৰসাল কবিতাৰ ৷

নীহাৰিকাৰ সদৃশেই উজ্জ্বল

দীপ্ত শিখাৰে উদ্দীপ্ত

মনৰ পোহৰ;

তীব্ৰতৰ হয় আশাৰ ভাস্কৰ ৷

মন আকাশত গিজ গিজ

শৰতৰ তৰালী

ইটোৰ পিছত সিটোৰ

ক্ৰমিক তিৰবিৰণি;

সন্তুষ্টিত সৰে হাতীপটি ৷

সময়, ক্ৰমবিকাশৰ সময়

নেতিবাচক কৃত্ৰিম বিকাশৰ;

মনৰ পোহৰ এতিয়া

অনাকাংশিত ভাস্কৰ ৷

– ঠিকনা: তেজপুৰ বিশ্ববিদ্যালয়