তেওঁক দিবলৈ মোৰ একোৱেই নাই

ফটা কামিজৰ জোলোঙাত বন্দী

এখন পলসুৱা হৃদয়

এৰাল-ছিগা মনটোৱে

তাতেই যে বাইছে হাল

কি যে নিলৰ্জ্জ মোৰ এই মন ৷

কি প্ৰয়োজন আছিল

তেওঁৰ দুচকুৰ বসন্তৰ

গৰাখহনীয়াত উটি যাবলৈ ?

তেওঁক দিবলৈ মোৰ একোৱেই নাই

প্ৰতিশ্ৰুতিৰ মামৰে ধৰা আঙুঠিটো

মোক তেওঁ ওভতাই দিলে ৷

ৰঙা চিঞাহীৰে

শিৰত কাৰোবাৰ টিপ চহী লৈ

তেওঁ চাগে সুখী আজি

পিচে  তেওঁক দিবলৈ আজি

মোৰ একোৱেই নাই

একোৱেই নাই সঁচাকৈয়ে